Bülbüle Benzemek
- MEHMET KULOĞLU
- 10 Haz 2022
- 1 dakikada okunur
Bülbüle benziyordu,
Bana küsünce yüreğimin tüm dalları kırılıyor, Gülünce Tanrı acılarıma yeni bir peygamber gönderiyordu... Bülbüle benziyordu, Sesinde kuşlar cıvıldıyor, O konuşurken gökyüzü koro halinde ona eşlik ediyordu... Bülbüle benziyordu, Eşsizdi, tarifi imkansız biriydi, Ela gözlerinde gökkuşağının renkleri, Keskin bakışlarında Murat nehri geçiyordu. Bülbüle benziyordu, Sevgim ona yeterli geliyor, Şiirlerim yüreğini güzelleştiriyordu... Bülbenziyordu, Güneş her sabah onun koynundan çıkmış gibi doğuyordu... Bülbüle benziyordu, Yüreğinin kanatları vardı Ve çok kırılgandı. Bülbüle benziyordu, Anladım ki her şeyim oydu, Aydınlığın gün doğumuyla sabahla bir alakası yoktu. Bülbüle benziyordu, Onu sadece ben keşfetmiştim, Benden başka kimse bilmiyordu. Bülbüle benziyordu, Gülüşüyle cennetin kapılarını bana açıyordu, Surat asışıyla cehennemi yaşatıyordu... Dilber! Sen serin ve berrak akan şelalenin dibinde oturmuşsun, Ve yüreğimin dalına konmuş bülbüle benziyorsun... Dilber! Serinleten duygularımın sana ettiğini hissediyor musun? Dilber sen içinde bulunduğumuz yüzyılın kalbine sıkılmış bir kurşun! Göğsün kan revan içindeyken feryadımı duyuyor musun?
YAKUP YALÇINKAYA
Comments