DAĞLARIN ARDINDAN
- MEHMET KULOĞLU
- 29 May 2022
- 1 dakikada okunur
DAĞLARIN ARDINDAN
Dağların ardından sana bakmak
İşte gidiyorum.
Attığım her bir adımda
Bir adım daha uzaklaşıyorum senden
Newroz ateşiyle yanan yüreğime
Yokluğunun közü düştü.
Sen ki botanda açmış bir çiçek,
Göbekli Tepe tarihi kadar eskisin,
Stêra...
Otuz bir harfle ismini nakş ediyorum dağlara.
Dağlarda yankılanan ismin
Yeniden beni yüreğimden vuruyordu
İçimden küfür etmek geliyordu bütün bu kara parçalarına,
Güneşin doğmasıyla içim aydınlanıyor.
Dilime dolanan özgürlük şarkıları;
Dağları halay kaldırıyordu.
Turnalar zılgıt çekiyor
Bense içimde öldürdüklerime ağıt yakıyorum.
Elimdeki taşları fırlatarak öfkemi dizginliyorum.
Dağları saran tarhana kokusu
Annemi hatırlatıyor bana
Geceye inen sessizliğe aldırış etmeden
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu içimdeki çocuk
Suretin geçiyordu gözümün önünden
Stêra!
En yüksek dağın ardından sana bakmak
Umut veriyordu
Heybemde biriktirdiğim
Özlemi,
Sevdayı,
Pekiştiriyordu...
Beni Zin'i kaybetmiş Mem ediyordu.
Cizre'den ağıtlar yükseliyordu kulağıma.
Dağların ardından sana bakmak;
Umut veriyordu.
Fırat Yıldız
תגובות