Duygusal Felçlik

Ömrümüzden bir gün daha göz açıp kapayıncaya kadar geçip gidiyor.

Gün içinde yok saydığımız birçok şey bazı geceler ansızın gözümüzde bir damla yaş olup akıveriyor. Herşeyin en ufak ayrıntısına kadar düşünüyor ve işin içinden çıkamıyorsun sonra kendini duygusal bir felçliğin ortasında buluyorsun .Kimsenin senin hissettiğin gibi hissetmeyeceğini anladığın vakit yürüdüğün yolda yanlız olduğunu daha iyi idrak ediyorsun.

Sadece tam olarak idrak edemediğin tek bir şey var ki o da düşüp , kalktığın bu yolda büyüdüğün .Çünkü hiç kimse senin nelerle başa çıkmaya çalıştığını, neleri yendiğin ve yenemediğini, kimleri yanında istediğini, başını nelerin ağrıttığını , neler hissettiğini, neleri hissetmekten korktuğunu , içini , senden daha iyi bilemezler o yüzden dik yürümen gerektiğini ve kendine, sadece kendin lazım olduğunu bilmen gerek. Belki eskisi kadar hevesli değilsin lâkin eskisinden daha güçlüsün ve bunun içinde ayağa kalkman gerek durma kalk ve sirkelen unutma ki asıl ferçlik umudunu kaybedip yelkenleri okyanusa teslim ettiğinde başlar.

FİLİZ ERŞAHİN