Orta Doğu

Ne yana baksam öfkem kalabalığım.

Büyüdükçe anlıyoruz aslında yalnızlığımıza çobanlık ettiğimizi

Daha neler sayabilirim neler

Cümleler düşük yapabilir diye susuyorum .

Çukurova’da pamuk toplayan Kürt işçilerin terörist sayıldıklarını

Çok gördüm 15 lik kızların gelin olduklarını

Çok gördüm tek gidişli bir biletle , kucağında iki çocukla şehirler arası otobüsle kaçanları

Ah söyleyebilse dilim on üç dakika da bir cümleyi birleştirmekten korkmasam anlatırdım satırlara içimdeki terlemiş kelimeleri .

Kalbim ürkek bir öğrencinin ilk gün okula başladığı gibi çarpmasa keşke

Son siğarasını içen çobanın yalnızlığa mahkum kalmış gibi olmasam keşke anlatırdım 21 yaşına kadar 3 evlat büyüten annenin yükü olmasa üstümde

Tezbih çekerek sabır dilemezdim Tanrı’dan .

Bir şiire sığınıyor şu an yüreğim

Ayakkabısı yırtılmış bir gerilanın dikenlere basarcasına özgürlük vaad ediyorum kendime

kuraklık mevsim gibi hala umut hala bir Umut bekliyorum .

Unutmadım hiç birini

Unutmadım! bir düğün telaşında kaleşnikof mermisini sırtından yiyen babayı

Unutmadım 15 lik bir kızın 26 yaşındaki kırmızı sakalı pis bir adamın kucağına teslim ettiklerini

Unutmadım kaçaklık yaparken sol ayağını asker kurşunuyla kaybeden babayı

Unutmadım yalandan kocalık yapan adamları

Elerimi unuttum

Parmaklarımı unuttum

Yüreğimdeki şarapnel parçalarını unutmadım .

Bir dağ devrilse üstüme ölsem keşke !

İBRAHİM AKBAŞ