SOKAĞIN YALIN AYAK KADINLARI

Uzunca bir sokak önümde bazen nefes nefese koşarım yokuş başı bazen sessiz hıçkırıklarla sokak başı yürürüm. Bir yanımın cam kırıklarıyla bakarım yalındır sessizliğim tıpkı acının içinden kaçan ayaklarım gibi. Sesim kısılıyor oysa çığlıklarım tiz ve sessiz. Gözlerim gök gürültülü dolu.. Saçlarım tutam tutam yolunmuş. Her teline hüzün kokusu sinmiş. Adın ne diye sorsalar cümlelerim ürker. Boğazım sıkılır diz boyu hıçkırıklarla ince bir ses çıkar belki içimden belki dışımdan.. Adım "Kadın". Sorsan her dilde farklı bir çağrışım. Adım Kadın.. Anlatsam kendimi herkes tanır beni. Hikayem hiç değişmez her gün duyulur. Bazen bir sokak ortasında işveli,cilveli. Bazen diz boyu günahkar, kötülük namı. Bazen anne, kızkardeş, eş. Bazen tanrıça ,bazen aşk. Sokağın yalın ayak kadınları adım. Bazen şiddetli bir yağmur, bazende sessizlik. Yılın bir çok günü cinayet kurbanı.

AYŞENUR DODANLI